Doodaas vissen in de haven

Tuurlijk dat regel ik voor je krijg ik te horen maar ik heb nog een klusje te doen dus ben ik wat later. Prima natuurlijk want het Pike Fisching Team wil toch niet al te vroeg beginnen. Het is pas laat licht en vroeg donker deze dagen met een guur windje maar gelukkig vandaag als enigste dag van de week droog.

We beginnen dus aan de noordzijde van de haven en vinden al snel een plek uit de wind met zelfs een mooie zitplek aan de waterkant. Het water is kristalhelder en we zien geen enkel watervogel zwemmen laat staan jagen dus dat geeft al aan dat we er weinig van verwachten op deze stek. Misschien zodadelijk onder de bootjes aan de overkant.

Als Rob dan arriveert om het hek open te maken doen we eerst een bakkie.

Het is wel leeg in de haven. Die zomers zo vol ligt. De bootjes die er liggen hangen vol met kerstverlichting. Ik hoop dat de vis er ook van houdt en er gezellig onder liggen te chillen.

En terwijl Rob koffie zet zoek ik het kleinste kamertje op. Met al die dunne lagen kleding aan is dit wel fijn zo je behoefte te kunnen doen.

En dan ziet ik ook het plaatselijke suffertje van Hellevoetsluis voorbij fietsen. Als je wat wilt weten van het allemaal gebeurt in de Vesting en ver daar buiten dan moet je bij onze weliswaar genietend van zijn pensioen, onze sportfotograaf zijn. Die weet alle weetjes die is bijna net zo geïnformeerd als “de kapper” uit de Vesting. Theo heeft hier ook zijn zeilschip liggen en komt dagelijks even kontroleren. En na aanroepen komt die ook even naar “De Stuurhut” om mee te doen aan de sterke verhalen

En waar vindt je nog koffie met accordeon. En onder een heerlijk deuntje zingen we onder het genot van een bakkie leut de pannen van het dak. Dan komen ook de verhalen los en die weten we allemaal wel te vertellen als fotografen en ondernemers in het grafische vak aan één tafel.

En zo’n warme bak koffie met melk gaat er wel in. Jawel Rob kent zijn pappenheimers wel.

De zelfontspanner ook uitgetest na de zwempartij van mijn Olympus Styles Tough. Ik denk zelfs dat knopje na 15 jaar voor de eerste keer gebruikt. Misschien bij de Bassbuster Avonturen in Indonesië waar ik em uiteindelijk toen voor heb gekocht. Want dat was een prijzig kameraatje toendertijd. Waterdicht tot 15 meter en dat bewijs is er nu zie het vorige avontuur, schokproef van vier meter en dat is meermaals bewezen inmiddels, nee een wereld dingetje dat nog aardig foto’s en filmpjes maakt ook.

Maar we zijn gekomen om te kijken of er vis te vangen valt in de haven. Theo gaat zijn bootje kontroleren en Rob heeft altijd nog wel wat te doen. Die moet dat pensioneren nog wat aanleren. Maar die is dan ook net pas begonnen ermee. We gaan hem ermee helpen.

En dat vissen valt vandaag vies tegen. Je kijkt twee meter diep zo helder is het water. Misschien als zo dadelijk de schemer invalt trekt misschien de aasvis de haven in. Maar of we daar de tijd voor nemen is te bezien. We kunnen ook terug komen zo dadelijk natuurlijk.

Zullen we het in de polder gaan proberen zegt Wim dan en ik ben ook om. Maar we doen dit zeker nog een keertje over want we hebben hier ook veel beter tijden meegemaakt. Die hele goede tijden zullen niet meer terug komen maar. Dat de haven vol met witvis lag en je net 8grams dobbers moest vissen om snel te zakken om door de aasvis heen te vissen op zoek naar die bakstenen van voorns. Dan lagen de snoeken ook gestapeld hier in de haven. Vissen ver over die magische meter grens heen. Snoekbaarzen kon je zoveel vangen als je wilde. Nee net eens zo lang geleden. Altans voor mij dan want de jaren vliegen voorbij. Maar dat komt nooit meer terug. Ben blij dat nog te hebben meegemaakt.

We rijden in één keer door naar de duiker waar we beiden de afgelopen tijd een snoek hebben kunnen vangen. En waarempel de enigste aanbeet krijgen we hier. Wim kan een mooie dikke volgevreten snoek haken maar dat is het dan ook. Ze laat zich een paar keer zien terwijl ik klaar staat met het landingsnet. Het is een mooie tachtiger maar dan knalt ze met een niet te houden sprint de duiker in en schiet los. Wat jammer is dat dan. We hadden graag deze sessie afgesloten met zo’n groene rakker op de foto.

Maar zo’n aanbeet geeft de burger toch wat motivatie want dat zat wel een beetje in een dipje. We gaan naar de volgende stek. En als we daar dan al even staan zegt Wim ik heb gelezen dat als je er eentje vangt daar moet blijven want al die snoeken in de polder liggen vaak bij elkaar. En dat zeg je me nu. Dus daar plaag ik em natuurlijk mee de volgende stekken. We hadden moeten blijven zeg ik dan. Wim heeft zijn zolder opgeruimd en bracht me drie meter hengelsportbladen. Minstens tien jaargangen van de bladen; Het visblad, Succesvol Vissen, Haak, Schubben en slijm, Visionair, Snoekerijen en wat niet meer. Sommige bladen kende ik niet eens uitgegeven bijvoorbeeld door een hengelsportvereniging en dan glossy bladen. Ik moet dus nog wat kennis inhalen vergeleken bij mijn vismaatje. Na zo’n visdag ligt trouwens de auto vol met plastic, blikjes en flessen. Wat een rotzooi ligt er steeds weer langs de waterkant.

Als dan bij een te wat te ruwe inworp mijn aasvis verliest maar mijn dobber door de wind aan de overkant in het riet beland kan gelukkig Wim nog de boel redden. Zou niet alleen zonde zijn van de dobber gekregen van mijn Vismaatje Joop Flohil maar er zit ook nog lood en een stalen onderlijntje net dreg aan. Daar zou zomaar een watervogel mee in aanraking kunnen komen en dan is het leed niet te overzien voor die arme gevleugelde drommel.

De laatste stop is toch weer Stal Flica. Je komt er toch langs. Denk ik de polder de drukst bezochte plek maar je slaat em ook niet over. Toch nog eventjes proberen dus. Maar nee we kunnen er niks meer van maken vandaag.

Wat maak ik nu weer mee. Het wordt ook steeds gekker. Op de terug weg plotseling file op de rijksstraatweg. Kan natuurlijk vlak voor een zebrapad. Als er maar niemand is aangereden denk je dan want onze kant gaat wel heel langzaam vooruit. Maar voor de vuurwerkwinkel zien we wat er aan de hand is. Je kan pal voor de winkel je auto niet kwijt en dan zet je gewoon je alarmverlichting aan en gaat je vuurwerk uitzoeken in de winkel. Schijt aan de hele wereld. Voor de winkel is het trouwens afgezet voor de wagens die het vuurwerk steeds aanvoeren. Terwijl volgens mij ook een achteringang is met een pleintje dus dat is al vreemd geregeld. Tja blijven lachen maar is het devies..