RoofvisKampioenshap Nissewaard 2024

Dus gaan we beide met dood aas vissen en dat is lang geleden. Moet er nog wel wat spullen van hebben maar kan die niet één twee drie vinden niet vinden. Dan nog maar even langs de Catfish van Désiree en Patrick de nieuwe eigenaren begonnen dit jaar voor grote dreggen. En aan de slag met hengels en onderlijnen. Dat is het leuke van deze hobby. Al genieten van te voren. En slecht slapen. Dat heb ik altijd. Heb dan al een kaart vol gevist en dan moet ik nog beginnen.

Dan wordt het verzamelen. Wil mijn vertrouwde Penn molentje gebruiken uit 1996 alweer. Heb er drie gekocht voor op de trips naar Indonesië en die bevielen zo goed na de eerste reis dat ik er nog eentje bij heb overgenomen van iemand die er eentje had gewonnen bij een wedstrijd. Daar zitten extra spoelen bij toen nog heel normaal en niet zoals nu dat je er eentje bij moet kopen of nog erger een plastic variant. Maar allemaal met gevlochten lijn gevuld. Dan ziet ik in de spoelen doos nog een Spro spoel met nylon gevuld. Dat molentje is nog ouder en die lijn is nog van een bulkspoel van mijn schoonvader. Het wordt allemaal bewaard in lades buiten het zonlicht en probeer een paar rukken maar de lijn geeft geen krimp. Dat moet goed komen. Het zijn geen Haringvliet snoeken.

Nu nog een stevige karperhengel ofzo maar de keuze valt op een 330 Grauvell hengel. Lekker stevig en vooral de lengte staat me aan om over het riet en dergelijke heen te vissen. En stevig om een voorn weg te kunnen zetten midden in een slootje. Met deze stok viste ik toen de oude blokkendam er nog was bij de warmte centrale op de Maasvlakte. Dat moet rond het Millennium zijn geweest dan stond je zo ver mogelijk in het water op de zandbank naar de blokken te gooien met zo’n dobbertje dat je vulde met water en een delta visje als aas. Deze stok beviel zo dat mijn maatje Joop Flohil er ook eentje kocht bij Mario van de Catfisch.

En als ik dan een goede tas zoekt vindt ik de tas met de spullen van het vissen met dood aas. Als de zeebaars was vertrokken visten we in de haven voor de Catfisch toen nog in die houten barakken waar ze zijn begonnen op de winter snoeken. De haven zat toen nog met de winter vol met dikke voorns en dito snoeken. Daar zitten ook de dobbers in waar Mario zijn handtekening uit balorigheid heeft opgetekend voor de vangst garantie. Dat komt wel ff binnen kan ik je vertellen.

Nee, die bewaar ik toch maar bij mijn hengelsportverzameling in de vitrine. Heb ook nok inliners van Joop gekregen en uit nostalgie pak ik die om mee te vissen. Al die moderne varianten bewaren we nog maar ff. Die dobbers pasen goed bij die 25 jaar oude Grauvell, molen van nog eens 10 jaar ouder en die nylon lijn is minstens 50 jaar oud. Als je hengelsportspullen gebruikt van oude vismaten, zo houdt je de gedachte de herinneringen in takt.

Dus zodoende staat ik om kwart voor zeven bij Wim op de stoep. We hebben er zin in en hebben een plan gemaakt. Het idee is dat we laten ons dood aas voor de duikers zakken in de polder van de Nissewaard bij de breedste weteringen omdat het de eerste koude nachten zijn aangebroken. We denken dat het leven even is stil is gevallen onder water door de plotselinge kou deze laatste twee dagen en alle vis een schuilplaats opzoeken. Zowel aasvissen als de predators die in ambush liggen.

Als we dan aan ons tweede bakkie zitten komen er ook twee Buckroo’s binnen. Mike en Kees doen ook mee. Die kennen hun eigen water natuurlijk als hun broekzak. Dit Roofvis Kampioenschap van HSV Ons Genoegen uit Spijkenisse bestaat uit drie wedstrijden waarvan je er eentje mag schrappen. Voor ons is dat gemakkelijk want de eerste konden we al niet meedoen omdat die tegelijkertijd was met de roofvis wedstrijd van de Catfisch uit Hellevoetsluis. Die ik toen mee viste met Jan de Bruin en Wim viste toen ook mee maar natuurlijk met Martijn. Kunnen we het nog volgen. Op deze 2e wedstrijd voor het snoek kampioenschap 2024 stonden er dus 30 vissers voor de deur bij visvijver Bernisse om een gooi te doen naar de titel. Na wat uitleg aan de nieuwe vissers die voor de eerste keer meededen gingen we op pad om klokslag 8 uur.

Voor mij zeker het is de eerste keer dat ik dat doet maar Wim heeft al meer in de polder te voet gevist. Die heeft dat bijltje dus in zijn rugzak. Het gebied is inmens groot dat Nissewaard om te vissen dus dat komt wel goed. Maar ook in Hellevoetsluis is er een roofviswedstrijd met 60 koppels. Dus in die richting moeten we het niet gaan zoeken. Tuurlijk daar aan het Haringvliet met zijn uitlopers die er in uit komen zal je de meeste kans op slagen hebben. Ik oppert aan Wim om gelijk zo ver mogelijk de polder in te gaan. Het is een wedstrijd van Spijkenisse dus daar hoeven we niet te zoeken. Wij zijn daar onbekend en die mannen weten elk slootje te vinden. Onze kans ligt in het uiterste puntje richting Tinte vindt ik. Wim luistert er na en knikt. Dat gaan we dus doen en ik zoek op google de duikertjes op bij het breedste en denken we diepste heldere water. Die gaan we dan aandoen en bestoken met onze dobbers en een dooie voorn, makreel of wijting er onder aan.

Het was frisjes en de bevroren dauw lag op de weg en stond in het gras. Snel het warmte pak aan en de laarzen. Haken vullen en de dobber af stellen en het zootje te water laten.

Ik stap de weg over en Wim vist in het kommetje maar tot nu toe blijft het stil. Futen komen zonder aasvis boven en het oppervlak ziet er uit als een biljard laken. Nee vissig ziet het er niet uit maar we zijn net begonnen. Het kan zomaar ineens gebeuren uit het niets en dat niets is duidelijk aanwezig.

Het is frisjes en doet een paar handschoenen aan en Wim is blij dat ik twee paar in de auto heb gegooid vanmorgen. Als dan plotseling de dobber zakt een tien centimeter recht naar beneden. Verschuift een twintig centimeter en komt weer boven. Dat spelletje herhaalt zich en dan nogmaals en dan is het over. Na een kwartiertje zo nu en dan zachtjes de dobber zelf bewegen werkt ook niet. Dus loop ik het dorp in het water volgend. Maar het wordt steeds ondieper terwijl het water wel over de keringen klatert.

Maar dan hoor ik een schreeuw van Wim en ren ik terug. Ziet hem met een kromme stok staan een snoek te drillen. Opatee naar de auto het schepnet halen want die staat daar nog geparkeerd tegen de auto aan en op mijn knieen en dat doet ik graag vandaag. Wat zijn we blij de nul is er af. Precies op de plek waar mijn dobber ook eventjes weg was. Misschien was mijn voorn nog te koud. Maar de horsmakreel van Wim zat er ook net aan. Die verspeelde de eerste met inwerpen. Wat zijn we blij met deze snoek. Zo ziet je maar het water lijkt of er niets in zwemt en dan komt er toch uit het uiteinde van zo’n duikertje leven in de brouwerij.

We blijven nog eventjes aan de andere zijde van de weg in die grote kom maar we gaan dan toch verder. Water zat om te proberen. Op naar het volgende bruggetje. Richting Hellevoetsluis. Het ziet er allemaal, de omgeving vissig uit zoals ze zeggen op VisTV maar het water ziet stil en verlaten uit. Geen vogels, geen kringen niets en ook we kunnen niets trickeren als er wat stil ligt op de bodem. Ik zou denken zo’n heerlijke gratis maaltijd met dit koude weer. Slaat je slag maar nee. Er gebeurt weinig.

We rijden de bebouwde kom binnen van Brielle maar daar hebben we niet zo’n goed gevoel over. Ondiep en glashelder maar toch stappen we de auto uit en proberen er wat. We zijn er nu toch.

We rijden daarna het industrie terrein van Brielle door en met uitrijden naar de rijksstraatweg zien we weer zo’n vergeten slootje. Toch ff proberen maar overal glashelder en helemaal geen plantengroei. Gelukkig is Wim het vandaag met me eens. We vertrekken al snel weer. We moeten dieper water zoeken waar in ieder geval een stroompje te vinden is met heel veel schuilplek. Schuilplaatsen voor aasvis.

We stoppen natuurlijk ook even ter hoogte van makelaardij Lobs op de rijksstraatweg want bij elk duikertje stoppen we even maar daar pakken we niet eens uit. Aan de ene kant is het zo diep dat de watervogels er kunnen lopen en aan de andere kant staat al iemand te vissen. Daar kijken we wel even maar we gaan snel door.

En net voor stal Flica op de rijksstraatweg net na Brielle richting Hellevoetsluis, ik weet dat daar veel wordt gevist op onze vriend Lucius is er nog een duiker en daar gooien we ook even ons anker uit. Zodadelijk ook eventjes naar die duiker die we in de verte zien. We zien zo af en toe een auto stoppen om na een tien minuten weer te vertrekken. Ze vissen allemaal met kunstaas zien we dus daar valt misschien ook nog wat te halen voor ons met dood aas.

Tijd voor een warme cup of soep en dan daarna de andere zijde ook proberen. Daar staat de zon al heel de dag op die ijzeren platen dus zal de watertemperatuur een paar tienden schelen.

En als ik dan een foto probeer te maken met Wim op de foto die in het afgestorven riet staat hoor ik een vreugde kreet. Ik lig voor de rechterbuis maar wim zijn dobber is uit zicht geraakt voor de linkerbuis. Od die maakt water, heeft averij of eer zit iemand aan te trekken. Gelukkig is dat laatste het geval en kan er weer eentje geportretteerd worden. We lopen met de vis weer naar de andere kant want daar bij de auto liggen de meet en onthaak spullen. Dat gaat prima zo.

Geen kribhoppen maar duikerhoppen is het. Steeds zien we in de verte waar we net vandaan komen en zien dat het druk is bij de weteringen waar de weg overheen gaat. De uitgelezen plekken natuurlijk. Maar iedereen vist met kunstaas. Sowieso gedwongen die met de Catfish meedoen maar ook die met Ons Genoegen uit Spijkenisse meedoen zien we niemand vissen met de dobber. Ik denk dat we daar een voordeeltje mee kunnen maken vandaag.

Als Wim dan naast me komt staan na een dik kwartiertje want dat vindt die toch gezelliger zegt hij. Maar met andere woorden zullen we verkassen zeg ik nog én keer een trekkie. Deze keer gooi ik mijn aas een eindje weg in de wetering en tergend langzaam haal ik die weer binnen. En tergend langzaam gaat dan plotseling ook de dobber onder. Net of mijn aasvis vast loopt aan de bodem. Is dit nu wel een aanbeet of niet want zo langzaam gaat het maar dan wordt er ook lijn genomen en ik slaat aan. Jawel hoor we kunnen er weer eentje bijschrijven vandaag. De haak zit maar net achter de eerste tandjes los in de bek zien we en schud die zo uit de bek. Wat een mazzel en het snoekje ligt los in het landings net. Maar die telt dus mee.

We gaan weer verder want we willen nog drie stekken aandoen vanmiddag en hebben onze zinnen gezet op de laatste.

Bij stal Flica is al iemand aan het vissen. Maar die stopt er net mee op dezxe stek. Ik denk dat het hier druk is geweest vandaag. Ik gooi mijn dobbber tussen de overloop en de buizen die onder de weg doorgaan en laat het rondjes draaien in de stroming. Raakt in gesprek met de vertrekkende visser en hoor dan dat die vaker hier in de polder vist. En precies waar we de vissen hebben gevangen zijn zijn hotsspots. Daar vang ik altijd zegt de man die ook meedoet aan de wedstrijd van Spijkenisse. Hoor ik dat die net een huisje gekocht heeft op Langeland in Denemarken. Daar gaat hij een paar keer per jaar heen. Daar ben ik ook een paar keer geweest met de DenemarkenGang wel te lezen in de herinneringen van de BassBusterAvonturen. Buiten de forellen met de vliegenlat wat die meneer dus niet doet alleen met de spinhengel kan je daar ook verschrikkelijk heerlijk snoeken. Ik wens hem een goede verhuizing. Wat leuk. Alles opgeven als je met pensioen gaat en in Denemarken gaan wonen. Een hele onderneming lijkt me zo.

Dan zitten we alweer in Nieuwenhoorn. Zomers een wereld stek om dikke voorns te vangen. Hier komen we ook Adrie Weessie tegen die me vanmorgen voordat we begonnen nog trakteerde op een lekkere bak koffie. Dat was een heerlijk begin. Bedankt. Maar die kan ze ook niet echt vinden en heeft er ook nog maar eentje kunnen foppen in de polder.

We zitten hier zomers wel eens lekker op je gat op het gras met een telescoop stokkie en wat vier en maden. Chillen en voorntje vangen met zo af en toe een bliek en soms een brasem. Als we die dan terug gooien bij die duiker is het steevast een dikke groen rakker die em probeert te snacken. Maar vandaag niet dus. Zal al te koud zijn want we zien ook geen beweging of activiteit van witvis. Geen fuut te bekennen.Een zomerstek dus. Das fijn, nu nog een toastje.

De foto’s worden goedgekeurd door Mike en dan horen we dat de vangsten dik tegenvallen vandaag. Dat we het nog niet eens zo slecht hebben gedaan met onze drie snoekjes. En terwijl Mike mijn foto’s bekijkt hoor ik al dat hij daar ook allemaal is geweest samen met Kees.

Kan het je nog beter vertellen Wim heeft vandaag in deze wedstrijd de grootste snoek gevangen. En dan als kerst op de taart met zijn twee snoeken aan lengte van 146cm ook nog eens de hoofdprijs pakt en als dagprijs een mooi molentje ontvangt. Er zijn dus zeven snoeken gevangen waarvan wij er drie op onze rekening nemen. Vijf man van de dertig die wat aan te melden heeft vandaag. En dat is niet veel. Bar slecht dus. Kan niet op dus vandaag voor ons. Voor de jeugdige vissers wordt er een prijs verloot en dat is weer mooi natuurlijk. Bedankt HSV Ons Genoegen voor weer een heerlijke dag vissen. Dat doodaas vissen onder de dobber gaat ik vaker doen want het is fantastisch spannend vissen. Beetje uit de kindertijd alleen bewoog dan je dobber en al die dan zenuwachtig heen en weer bewoog moest je je hengel alvast oppakken. Dat zal niet meer gebeuren. die tijd is voorbij.

Ja dat gaat er altijd wel in na een dag struinen door de polder..