Kleine Belt 2016 DM 2

Zondag 3 april 2016 moet het toch allemaal gaan gebeuren. Rob haalt de eerste aasdoos uit de meegebrachte koelkast en sorteert de slechte zagers er uit. Die zijn voor de vogels. Dat kan je met die jaren ervaring wel aan em overlaten. Nog even de weerberichten aanhoren hoe en waar de wind vandaan komt en het verloop van de regen buien. Wat de verwachte golf hoogte gaat worden vandaag en we zijn er klaar voor

Ben de eerste vanochtend die het toilet gebruikt maar de laatste die opstaat. Dat heb ik nodig na dat proeven van gisteravond. Zo weet je weer dat je geen 25 meer bent. Gelukkig moet de rest ook wakker worden met teilen koffie. Terwijl de broodjes de oven in gaan maken we de hengels klaar en na het gebakken eitje met spek van Rob kunnen we weer de hele wereld aan. We gaan vissen en wat heb ik daar een zin in.

Ochtenritueel maar de eerste dag had ik aardig wat koffie nodig.

Na we heerlijke warme broodjes hebben gegeten en die hou ik er in voor thuis is het de kleding opzoeken. Warmte ondergoed, trainingsbroek en winter vispak gaan aan. Uittrekken kan altijd nog. Heb zelfs m’n jas aan met verwarming die ik vorig jaar van Henny heb gekregen voor m’n rug en ben daar reuze blij mee. Scheelt toch want met al die Diclofinac daar wordt je een beetje duf van in het hooft.

Rob maakt elke ochtend twee aas dozen klaar.

We zijn er klaar voor en gaan naar de haven waar alles al klaar ligt om in te stappen. Bijna een sepert maar die had zeker op de foto gestaan… Tis altid lastig instappen op een bootje.

Tis allemaal een beetje wennen maar na elke dag wordt het een routine.

Dan eindelijk kan het gas open “op” naar de vis stekken. De buckaroo’s hebben ze allemaal een eigen naam gegeven door de jaren heen. Zo is het “het nieuwe huis” maar dat huis staat er al tien jaar. Engeland is de krijtrots en zo hoor ik de verschillende stekken voorbij gaan. Mag dit opschrijven want ze hebben er geen enkelprobleem mee.

Natuurlijk laat Rob zijn nieuwe speeltje zien.

We beginnen op relatief plat stuk waar een wrak ligt. Altijd en goed natuurlijk maar het valt tegen.

Duidelijk een wrak te zien op de Humminbird op 30 meter diepte.

Fantastisch zo’n onderwater registratie apparaat maar vergeleken met vroeger dacht je dat er geen vis zat. Nu weet je dat ze er zijn maar gen interesse tonen. Spannend maar wel frustrerend. Nu zien we geen enkel leven op de bodem. Raar want dit is een goede stek. Rond een wrak zijn er altijd vissen die daar bescherming zoeken en foerageren.

Rob vangt de eerste platvissen en bij mij zijn ze niet veel groter.

Rob vangt de eerste platvissen terwijl ik m’n hengel nog aan het optuigen ben maar allemaal scharretjes rond tegen de 24cm aan. Net niet de maat van 25 cm die mee genomen mag worden maar wat moet je met die kleinere vissen. Snap niet dat ze die in Nederland mee naar huis nemen. Bij ons is er geen minimum maat voor schar. Ik probeer met de shad wat te vangen. Twee technieken gebruiken aan board lijkt me het handigst. De keuze van visserij die het mooiste vissen op levert ga je dan mee verder knoeien. Want knutselen dat is het vandaag. Allerlei aas aanbiedingen presenteren we. Jojo,- fladderlijnen,- lood voor het aas, achter het aas,- up-tide zodat de lijn tegen de bodem gedrukt wordt met zwaar lood,- mee laten rollen over de bodem,- paternosters in alle kleuren en maten, alles wordt uit de kast gehaald vandaag.

De local bootjes met gasten komen ons voorbij driften, wel lekker hoor zo’n MinnKota op de boot.

Ook op de charterbootjes wordt niets gevangen. We zien dat de meeste er op staan te jiggen. Met zoveel man en dus lijnen te water blijft er ook weinig keus over…

Dan komt de stroom er goed in zo hard dat die vlaggen, de markering van een visser van zijn  staande wand verdwenen zijn.

En net als overal in de wereld moet het stromen om vis te vangen. Dan scholen de grotere vissen en gaan op jacht naar speltaas, krabben, garnalen, mossel, slakjes etc. die in nood komen door de water wervelingen en gedesoriënteerd raken. Makkelijke prooien zoeken ze dan op vooral rond de wrakken waar de prooi zich schuilhouden en zelf kunnen ze dan daar ook opereren vanuit een ambusch, vanuit het wrak, ondiepte, richels, mosselbank you name it. Het stroomt nu zo hard dat de vlaggen die een warnet markeren onder water gaan. Even later scheert er weer een charterboot vlak langs ons. Dat mikken die schippers toch goed uit die kennen het water natuurlijk op hun duimpje. We proberen te communiceren maar die gasten aan boord verstaan ons (engels) niet. We zijn Duthies, Nederlanders en dan knikken ze. Maar Rob pakt snel de Marifoon en de schipper verstaat ons wel. We waarschuwen voor het net onder water en dan zien we dat hij wel een hele goede fishfinder aan boord heeft want hij laveert er netjes om heen en bedankt ons.

We kunnen brieven versturen.

Maar ook als de stroom er goed in zit kunnen we geen grotere vissen vangen al deze, wat slakken en zeesterren en dat is het dan wel.

Dit is de grootste vandaag.

Maar groter als 48cm komen we vandaag niet dus leveren we die in voor de grootste vis van de week. We hebben in ieder geval twee mooi filé’s voor onze culinaire vis woensdagavond. Maar er zal toch nog heel wat bij gevangen moeten worden. Dit eet de Bassbuster in z’n eentje op met anders heeel heeel veel gebakken aardappeltjes terwijl we vis willen snoepen.

Hoezo de stroom zit er goed in.

En dat de stroom er in zit met een kleine 400 gram houden we net bodem op dertig meter water. Dat zal later in de week op tachtig meter en meer wel anders zijn. De boot ligt prima stil op zijn plek boven een wrak, ringel, plantengroei, plateau, bult, gat of andere oneffenheid onder water dankzij de MinnKota. Wat een wereldse uitvinding is dat toch.

Het weer is in ieder geval prima de Lux.

Op alle stekken is het hetzelfde hoe diep we ook vissen. Rob wil de eerste dag aan deze kant van Middelfart alles bekijken maar het is schar, schar en schar wat de klok slaat met zo af en toe een botje of schol. Van die laatste exemplaren kunnen we net een maaltje voor vijf man bijeen sprokkelen.

Bij onze buren zijn ze ook postzegelformaat.

Als we dan ook weer richting de haven gaan heb ik het heerlijk naar m’n zin gehad. Een geheel nieuwe ervaring opgedaan en van alles opgestoken van Rob ook al is het vangen van de vis tegengevallen. We hebben nog heel de week en morgen gaan we richting de nieuwe brug vissen. Daar heb ik een paar jaar geleden nog gevist vanaf de kant. Leuk om die oude stekken te zien nu vanaf het water.

Het gebruikte aas wordt vakkundig door Rob gescheiden en weer opgeborgen voor morgen.

Thuis wordt het aas uitgezocht door Rob en alles staat weer klaar voor morgen.

Rob die elke avond kookt zodat hij weet wat voor ingrediënten er in zitten, hij mag niet alles meer eten van de dokter heeft sperzieboontjes met een balletje gehakt gemaakt en Kokkie heeft dat prima gedaan volgens alle buckaroo’s. Dat gaat helemaal goed komen deze week en met de TV aan tafel zo gaat dat tegenwoordig is de avond zo voorbij….. Zelfs zonder Studio Sport.

Vanavond is het natafelen, soort Stammtisch van BassBusters Warung Freek.

En zo is de avond al weer snel voorbij en haak ik als eerste af vanwege m’n rug. Ik kan met m’n ischias niet lang zitten en wandel nog al eens door de kamer heen en weer met tussen pozen. Morgen wil ik bij de les zijn en weer vol er in gaan want de visserij lonkt, het moet toch eensgaan knallen. Dat ze beginnen te azen moet eens deze week gaan starten met dit mooie weer….

Reactie’s

Hoi Freek,

Onderwerp:     tweede dag

                      Van:      R.J.Puijk <info@robsvisserij.nl>

        Datum: 16 april 2016 10:53:45 GMT+02:00

                      Aan:      info@bassbuster.nl

Gaaf verslag maat, bedankt!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *