Oefenen HV Zuid voor WPC-2016

Zondag 20 maart 2016 gaan Mirabel en Jantina een wedstrijdje streetfishen in Rotterdam. Mario en de Bassbuster gaan het Haringgvliet op. Kan Mario me leren snoeken en baarzen vangen op de ondiepten waar hij meester in is en die kennis, dat kan ik wel gebruiken.

Mario is mooi op tijd aanwezig en dat is niet zo raar want Henny heeft hem opgehaald na de hondjes uit latenop hetr strand. Mirabel is dan allang richting R’dam om de Hellevoetse eer hoog te houden bij de streetfishing wedstrijd samen met Jantina als het Catfish Team. Ik bak nog wat eieren met spek op van die heerlijke verse broodjesdie Henny heeft meegebracht en na een paar bakken koffie kunnen we vertrekkenrichting de helling. We traileren na achten en willen vanaf Hellevoetsluis gezien de platen en ondiepten pakken vanaf de HvH haven naar de dam en terug langs de overkant tot het sluisje Dirksland en weer terug naar Hellevoet. Een mooi parcours dus en natuurlijk een prima tussenstop in Stellendam bij eetcafé de Stelle.

*Voor de inwendige mens wordt gezorgd in Stellendam.*

Maar wat we ook aangooien met elk denkbare plug, vlieg, jurkbait, shad van welke grote of kleur dan ookwe kunnen niets trickeren. Een tenniselleboog heb ik onderhand. Dus een andere techniek na een paar uurtjes gooien. Ik zal dat toch ook eens moeten leren. Je kunstaas voort laten trekken door de boot langs het talud. We trollen zelfs een stukje voor het natuurgebied normaal een mooi stukje om een baars of snoekje te vangen maar vandaag doen ze het gewoonweg niet. Ik denk dat ze er niet zijn want op de Hummingbirds ziet ik geen enkel leven van scholen witvis of zoiets. Dat hoeft ook niet op je persoonlijke goede stekken wnt heb vaak niets gezien terwijl er dan wel af en toe een beuk, een regelrechte aanslag op mijn schouder te verduren kreeg. Maar vandaag is dat niet zo, het is helemaal niks, nada afzien vanmorgen. Na de haven aan de overkant van Stellendam ook helemaal uitgevist te hebben krijgen we trek. Die broodje ei met spek zijn allang ter ziele. Daar moet wat aan gedaan worden vinden we. Het is inmiddels al middag geworden en wat zullen de dames hebben gedaan. Maar met Wifi van de Stelle lukt het allemaal niet zo goed maar dat kan ook aan de Wizzkids Mario en Freek liggen…

*Wat ben ik blij na zeven uurtjes vissen.*

We gaan trollen langs de zuidelijke kant op de rand van drie naar vijf meter om een dikke snoekte verlijden want dat is onze target van vandaag. Baars en snoeken vangen want snoekbaarzen vangen dat lukt me wel op het Haringvliet maar met de meester aan board lukt het ons niet ze te trickeren. Wat we hoorden dat de mooie vissen, de snoeken en baarzen hoog lagen laten we varen. We kunnen ze niet vangen. Nu willen we wel eens een aanbeet forceren en we laten ons naar dieper water afzakken op een Way Point van me aan de overkant en rammm, de eerste snoekbaars heeft zich gemeld. Wat ben ik daar blij mee. Eindelijk een aanbeet na zo lang vissen. Heerlijk..

Ik mis er nog eentje ships want de aanbeten zijn al zo mager, en daarna een losse, eentje die een paar meter mee komt en dan de shad los laat maar dan Mario vangt de mooiste van de dag op deze stek. Die haalt net de zeventig niet. Wat een mooi exemplaar is dit dan. We zien geen scholen witvis in de omgeving en toch de predators zitten diep vandaag en aan deze kant van het talud te wachten. We gaan verkassen richting Hellevoetsluis naar de terrasflats want we willen nu wel eens uit de wind vissen.

*Pakken we zo even, geen netje nodig. Totdat er een keertje de haak los schiet bij en mooi vis.*

Maar ook voor de terrasflats is er niets te zien onder wateren we vissen daar het talud werpend uit oom vanaf een meter nar twaalf en dieper toe. Ze zijn daar gewoonweg niet terwijl het een wereld stek is.

We gaan verder met zoeken en dan vlak voor onze neus, mijn stekkie ook wel het BassBusterPlein genoemd door de puntgangers, vinden we ze dan eindelijk. Daar krijgen we de ene na de andere beuk te incasseren en dat gebeurt eigenlijk altijd na zo’n taaie dag. Dan maakt het laatste uurtje de dag helemaal goed. Heerlijk is dat om zo te eindigen. Wordt het in een uurtje tijd van een slechte dag een wereldse dag.

We vissen nu wat dieper en we krijgen nu de ene na de andere aanbeet. Het is nu werken geworden. Bijna elke worp diagonalen tegen het talud op is raak als je het goed doet tegen randje aan met je shad. Maar de aanbeten worden steeds dieper en na dertien meter houden we het voor gezien. Hier kan je zoveel vangen als de wilt. Maar de meeste zijn dreumesen rond de 50cm met af en toe een uitschieter dik in de zestig. We kappen ermee en uiteindelijk is het zo een mooi dag geweest met aan het eind een heleboel snoekbaarzen die we steeds dieper op het talud moesten zoeken. Te diep eigenlijk maar zo waren we eens vroeg thuis. Konden we de boot thuis goed neerzetten, accu’s opladen en de perikelen van Mirabel en Jantina bespreken van hun roofviswedstrijd in Rotterdam aan de Stammtich van WarungFreek.

Ik wilde leren hoe je werpend snoeken en baarzen kon trickeren van de meester vandaag en dat is dus niet gelukt. Een snoekbaars vangen gaat me wel lukken. Die kennis is aanwezig. Maar moet aan de bak om de andere predator werpend ook te kunnen vangen voor de World Predator Classic. Het was taai vandaag en zo’n dag heb ik al eens meegemaakt bij de WPC zoals te lezen is in de herinneringen van de BassBuster. Maar nu heb ik een goede troef in handen. Mirabel met haar kunsten met de dropshot technieken waar ze meester in is. Dat gaat helemaal goed komen dus met al onze technieken om roofvis te vangen dit jaar met die Wereld Kampioen Vissen op het Haringvliet en Hollands Diep.